Zerre Küllün Aynasıdır

Herkeste sonsuz esma var. Ama bu sonsuz esmaların orantılarının ufak

farklılıklar göstermesi insan denilen birimlerin bu kadar farklı

görünmesi ve bu kadar farklı fiiller açığa çıkarmasını sağlıyor. Aynı

esmaların farklı farklı birleşmelerinden dolayı. Renk skalası düşünün.

Sabit renkler var değil mi? Sabit renklerden sonsuz renk skalası
çıkıyor. Azıcık mavi ve azıcık içine kırmızı… O orantı onların

bileşiminden açığa çıkan rengi oluşturuyor. İşte bizler de öyleyiz.

Frekanslar (birimler-beyinler), kuantum potansiyelden yani frekans

yumağından ayrı değil. Hepsi frekans yumağında var. Frekans yumağının her

bir frekansında tüm mevcut. Bunu da Hz. Muhammed (s.a.v) “zerre küllün aynısıdır” diye

anlatıyor. Yani senin bir tek hücrende, frekansında bu bilginin tümü

mevcut. Çünkü insanın oluşumuna baktığında bir tek hücreden oluşuyor.

Çoğalıyor çoğalıyor.
Öyle bir dizilim var ki onun içinde hangi organ nereye gidecek ne işlev

yapacak bütün bilgi mevcut işte!
Gözümüzün önünde duruyor da biz bunu hala görmüyoruz. Tek hücrenin
içinde. Seyrediyoruz… Hamile kalıyor insanlar. Belgeseller var. Nasıl

olduğunu tıp açıklamış artık. Ama hala bunu idrak edemiyoruz. Demek ki

ben buradayım, bir frekans
yumağıyım. Ama tümü bu frekans yumağının bir frekansında var. Bu bilgi

beyin adı altındaki yapıda, epifizde var. Tümün bilgisi epifizde mevcut.

Bütün bu çalışmalar o epifizde ki bilgiyi açığa çıkarmak için yapılıyor.

Hakiki aklın, aklı kül’ün devreye girmesi epifiz ile alakalı. O bir şeyi

deneyimleyerek devreye girmiyor. O, bilerek devreye giriyor.
İlmin şehrinden geldiği için… Direk epifizin açık olması, işte onun için

“Rasulullah Efendimiz (s.a.v.) annesinin karnında da Rasul’dü, annesinin

karnında da Nebi’ydi.” Çünkü onun beyninin formasyonu

bu şekildeydi. Epifiz açıktı zaten, açık geldi. Örtüsüne bürünmüştü, oda

kalkınca sistem Rasule ayan oldu.. “Bu açıklığa, yani tam açıklığa işte

“vahiy” geldi” diyoruz. Yani, sistemi tam olarak algılıyor.